Serge Zeelenberg

De bevlogen ondernemer

In 2009 gooide ik het roer om: na tien jaar managementfuncties en directieposities in de corporate wereld – Ahold, BP, Elior – besloot ik als zelfstandig inkoopadviseur verder te gaan. Op interim basis werkte ik voor allerlei organisaties en die afwisseling beviel me goed.

Maar het grote keerpunt moest nog komen. Op 10 april 2010 kreeg ik een zwaar fietsongeval, met een jaar revalideren tot gevolg. De kwetsbaarheid van het menselijk lichaam trof me, en juist dat waardebesef van het eigen bestaan bracht berusting met zich mee. Dit nieuwe bewustzijn leidde rechtstreeks tot de geboorte van BuroZP.

Drive

Ik ontmoette een zakenpartner met dezelfde intrinsieke motivatie en een totaal ander pallet van competenties; de ideale match! Het bedrijf van dat moment zou uitgroeien tot het huidige BuroZP. Een geweldig team, de enorme drive, grote betrokkenheid en hoge mate van deskundigheid typeert ons als specialist binnen de zorgsector. Samen met onze klanten zijn we, dag in dag uit, bezig met het maken van de juiste keuzes voor zorgverbetering.

Slimme oplossingen die het dagelijks leven van ouderen, gehandicapten en mensen met psychische aandoeningen aangenamer maken – daar word ik blij van. Ik creëer graag een speelveld van vernieuwing; steeds een stapje intelligenter én met behoud van al het goede. Ik sta iedere ochtend op met een uitgestrekte helpende hand en de ambitie een wezenlijke bijdrage aan de zorg te leveren.

Je kan het treffen

In 2001 ben ik getrouwd met Annemarie. Met onze kinderen Stan en June (wel uitspreken op z’n oerhollands!) wonen we in ’s-Gravendeel. Als je daar woont, noemen ze je een Seuter (en een Seuter is een in reuzel gebakken aardappeltje met zout en peper, je kan het treffen).

Sporten speelt al mijn hele leven een grote rol en ik heb mijn hart verloren aan de fietssport. Helaas heeft het ongeluk in 2010 een abrupt einde gemaakt aan het fervente wedstrijd rijden. Bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. Inmiddels crossfietsen beide kinderen fanatiek bij de Spuicrossers in Oud Beijerland en worden de eerste mountainbike ritjes in het bos toch samen met papa gemaakt.

Naast de sport kan ik genieten van een goed glas wijn en ga ik graag er op uit om een mooie fles te scoren. Dat – gecombineerd met in het weekend uitgebreid koken en tafelen in prettig gezelschap – verklaart waarom mijn wielercarrière intussen 10 kilo geleden is… Vriendschappen zijn erg belangrijk voor me. Ik zie en spreek mijn jeugdvrienden en alle gezinnen die rond hen ontstaan zijn, geregeld. Ook gezamenlijke vakanties zijn een jaarlijks terugkerend fenomeen geworden.